pyromantia, -ae, f. – das Wahrsagen aus dem Feuer: TORTELLI orth magvs Varro pyromantiam illam uocauit, quae per ignem diuinare consueuit; nam pyr ignis et mantia diuinatio a graecis dicitur; haec inspicit quid fulgur, quid fulmen, quid quisque ignis significet. PEROTTI ccopiae 10,43 pyromantia diuinatio, quae fit per ignem, dum attendimus quid fulgur, quid fulmen, quid alia quaeuis ignea potestas significet. POLIZIANO panep p.473 (v. astragalomantia). PICO-G adv astrol II p.502 Accedebat ... persuasio divinandi, cuius mille modos et species ... avidissime consectabantur, ut pyromantias, geomantias, astragalomantias, et cetera id genus anilia nugamenta. GIRALDI-LG hist 7 p.314 Pyromantia Ignispicina dicta (pyromantis). GVAZZO comp 1,2 p.11 Pyromantia est, quae fit per ignem, fulgura et lumina ac strepitus, huius inuentor fuit Amphiaraus. INDEX 1559 sig.C4r Pyromantiae libri et scripta omnia.