geomantia, -ae, f. – das Wahrsagen aus der Erde bzw. aus den dort erscheinenden Figuren: ALIGHIERI-P comm III Dante purg 19,1-45 quod inter sedecim figuras geomantie duas ex eis attribuunt ipsi soli que per eos vocantur 'fortuna minor' et 'fortuna maior'. TORTELLI orth magvs geomantia quae ex terrae concussionibus et apertionibus diuinare consueuit, quasi sit terrae diuinatio. PEROTTI ccopiae 10,43 Geomantia diuinatio quae fit per signa quaedam tumultuarie in terra facta, siue per sparsas harenulas aut terrarum hiatus. POLIZIANO panep p.473 (v. astragalomantia). PICO-G adv astrol II p.502 Accedebat ... persuasio divinandi, cuius mille modos et species ... avidissime consectabantur, ut pyromantias, geomantias, astragalomantias, et cetera id genus anilia nugamenta. GIRALDI-LG hist 7 p.315 et divinatio, quae punctis et lineis quibusdam fit, quae Geomantia vocatur. COCLES chir introd Secundus modus iudicandi est geomantia dicta a geo quod est terra et mantia quod est diuinatio. INDEX 1559 sig.b11v (v. chiromantia). GVAZZO comp 1,2 p.11 Geomantia est, quae fit per terram ad aliquod occultum inquirendum eqs.