fagolidorus (-derus), -i, m.
– Verleumder: RHO Philipp p.80 Rentur enim huiuscemodi obtrectatores quin - uerius dixerim incentores et phagoloidoroi, ut aiunt (Zitat aus HIER. praef. Vulg. Ezech. p.6,17), id est comedentes senecias - sese crimen euasuros et ab sceleribus absolutum iri, si ... . CRISTOFORO DA FANO sat 2,65 p.227 Desine, qui insimulas igitur, fagolidere, celte | Discutere alterius nevum.
– gr.: VOLZ Erasmus ep 372 (1515) Graecum hoc adagium φαγωλοίδοροι, quod item λοιδοροφάγοι, quo modo dicuntur κρεωφάγοι et ἰχθυοφάγοι, planius intelligimus, et posset Latine vno ac nouo 
verbulo interpretari, conuiciuori calumniuori, id est conuiciorum heluones, calumniarum voratores, quibus ora conuiciis ac iurgiis iugiter opplentur.
– gr.: VOLZ Erasmus ep 372 (1515) Graecum hoc adagium φαγωλοίδοροι, quod item λοιδοροφάγοι, quo modo dicuntur κρεωφάγοι et ἰχθυοφάγοι, planius intelligimus, et posset Latine vno ac nouo verbulo interpretari, conuiciuori calumniuori, id est conuiciorum heluones, calumniarum voratores, quibus ora conuiciis ac iurgiis iugiter opplentur.
Lexicographica: TLL (phagoloedorus, RVFIN., HIER. (gr.), GLOSS.);
LATHAM