protozeugma,
n.
Zeugma, bei dem das Verb am Anfang der Periode steht: GENEBRARD
in psalm p.597 Hīc Masoretae claudunt periodum, per Protozeugma.

lex.: DECEMBRIO-A
pol 7,80,24 Zeugma ... . Hanc figuram grammatici triplicem effinxerunt: protozeugma,

mesozeugma,

hyperozeugma, uno sermone vel paucis plura comprehendentes. ALVARES
inst gramm 2 p.327 Si id, quod assumitur ad orationem implendam, primum est, protozeugma dicitur. GRANADA-L
rhet p.259 Inter has ergo figuras prima est Adiunctio, quae Graecè Zeugma dicitur ... Fit autem praeposito verbo, ad quod reliqua respiciant, hoc modo: "Vicit pudorem libido, timorem audacia, rationem amentia" .... Quia verò in his tribus locis verbem illud collocari potest, in principo videlicet, medio, et fine, tres zeugmatis species Graeci fecerunt, nempe Protozeugma,

Mesozeugma, et

Hyperozeugma, quibus hanc differentiam significarent.