hyperozeugma, n. – Zeugma, bei dem das Verb am Ende der Periode steht: exempla desunt.
– lex.: DECEMBRIO-A pol 7,80,24 Zeugma ... . Hanc figuram grammatici triplicem effinxerunt: protozeugma, mesozeugma, hyperozeugma, uno sermone vel paucis plura comprehendentes. GRANADA-L rhet p.259 Inter has ergo figuras prima est Adiunctio, quae Graecè Zeugma dicitur ... . Fit autem praeposito verbo ...: aut postposito, quo plura clauduntur: "Nec enim is es Catilina, ut te, aut pudor unquam à turpitudine, aut metus à periculo, aut ratio à furore revocaverit". ... . Quia verò in his tribus locis verbem illud collocari potest, in principo videlicet, medio, et fine, tres zeugmatis species Graeci fecerunt, nempe Protozeugma, Mesozeugma, et Hyperozeugma, quibus hanc differentiam significarent.