hispanis(s)o (-izo), -are
Spanisch sprechen, sich wie ein Spanier benehmen, auf der Seite der Spanier (Karls V.) stehen: MORILLON-G
Erasmus ep 2083 (
1529) Mirum dictu quam celebre sit apud Hispanos Erasmi nomen, quantum bonis omnibus arrideant opera tua, quae in dies magis ac magis hispanisant. BRENZ
anecdota 123 (
1547) Praeses Episcopus Eichstadensis ... quod ad religionem attinet hyspani
ζει καὶ ῥωμανίζει. BVLLINGER
ep Graub III 19 p.471 (
1574) quod quidam Hispanisantes conantur in Belgium militem Helveticum educere

Gallizantibus diversum statuentibus. SNECANVS-G
descr sig.b4
r Itáne principes et proceres Christianismi hoc parricidium impunitum relinquetis? et Hispanizantes tutò secureque agere sicarios Illustrium Familiarum patiemini? CAMERARIVS-L
ep bell p.61 (
1619) Quod adeo cunctetur Anglia, id Deo commendandum, in cuius manu sunt corda Regum, qui hoc etiam loco Hispanizantes demum confundet. BARLAEVS
Huygens-Con ep 414 (
1628) In Gallico carmine Tiresia coecior sum. Etiam, ubi Hispanizas, miror magis. GOTTFRIED
Avity arch p.205 Sunt autem in Hispania multae Curiae, sive Senatus, sive denique Consilia, quorum adminiculo rex utitur in regundis suit regnis provinciisque. Nos Hispanizantes consilii nomen retinebimus. MORHOF
Patav p.108 Est Peregrinitas barbaro et importuna, ut cum pejora melioribus miscentur, vel alienissima conjunguntur, veluti cum latinissat Graecus, vel Hispanissat aut

Gallicissat Latinus.

gr.,
mit Spaniern Kontakt haben: ERASMVS
ep 628 (
1517) Cardinalis Toletanus nos invitat, verum non est animus
ἱσπανίζειν.