Galliz(z)o (-isso), -are
auf der Seite der Franzosen stehen, zum Französischen neigen, einen französischen Einschlag haben, französisch sprechen: HERBENVS cant 1,5 (1496) Quando in patria maneo, quae in sortem Galliae Belgicae computatur, vox mea gallizat. MORONE ep 5 (1499) omnes Mediolanenses ... pravum animum dissimulant et, ut vocabulo vulgari nuper composito utar, gallizzare et se rerum novitate contentos esse simulant. ALEANDER mai. ep ed. Balan (1521) Un altro di grandissimi spesso mi dice latine Pontificem Gallissare. == fam 54 p.99 (1522) quando propter ... Episcopum Leodiensem gallissare habebam. DANTISCVS ep 4907 (1521) Ante duos annos ex Friburgo per Falconem praefectum ad Te dedi tales, ut nunc, litteras, hoc est extemporarias; sed tamen rem ipsam Tibi exponere non ausi propter periculum, quod mihi forsan per Gallizantes incubuisset. KNIJFF-C Geldenhouwer collect p.30 (1522) Deinde accessere omnes, ut concorditer electus sit, nec etiam Gallizantibus contradicentibus, sed vota divino instinctu praestantibus. GWALTHER Bullinger ep 1206 (1538) Sed caesaris gratia eos vos odisse non arbitror, magis vero, quod caesari tam videmini favere; mirum enim est, quam pene omnes gallizent. VERGERIO min. Bullinger ep Graub I 207 p.291 (1552) Papam gallizare omnes confirmant, scilicet modo harum. modo illarum partium; fidus nemini sanctissimus diabolus. WITZEL Pflug ep 727 (1557) Certe Leonistam (i. den Pfalzgrafen Ottheinrich, der kalvinistische Sympathien hat) Rhenus inferior reformidat, praesertim Gallizantem. BVLLINGER ep Graub III 19 p.471 (1574) quod quidam
![]() ![]() Lexicographica: GEORGES 0
Vgl.: teutonizo, hispaniso, italicisso, italicor
|