gallicisso (-izo), -are
sich wie ein Franzose gebärden, die französische Lebensart o. Sprachgewohnheiten nachahmen: STEPHANVS-H or Turc p.53 Memini enim me Genuae ante multos annos conuiuiis ita circa delicias gallicizantibus excipi, vt non Genuae, sed in medio Lutetiae, mihi natalis soli, et in mensarum ibi lautissimarum lautissima epulari mihi viderer. BARTH ser ioc p.300 (tit) In Gallicissantem. | GAllum omne scribis, omne Gallicum sonas, | Quicquid tonasve depluisve, Gallicum est. MORHOF Patav p.108 Est Peregrinitas barbaro et importuna, ut cum pejora melioribus miscentur, vel alienissima conjunguntur, veluti cum latinissat Graecus, vel
![]() Lexicographica: GEORGES 0
|