circumincessio, -onis, f. – das gegenseitige Innewohnen: DVDITHIVS ep 264 (1571) Non tu hic unius trinitatem, non trium unitatem, non idiomatum communicationem, non circumincessiones seu περιχωρήσεις, non identitates, non relationes, non consubstantialitates, non sexcenta alia hoc genus verborum, et rerum portenta, quae scholae vestrae personant, reperies. ALLEN sacram p.373 Sed adhuc sublimiorem Theologiam tradit S. Hilarius, conferens hanc arctissimam fidelium cum Christo unionem Sacramentalem περιχωρήσει ineffabili, hoc est, immeationi ac mutuae inexistentiae Divinarum personarum, quam Theologi nostri interpretantur Circumincessionem, per quam, uti scriptum reliquit August. lib. 6. de Trinit. ca. ultimo, singula existunt in singulis, et omnia in singulis, et omnia in omnibus, et unum omnia. DANAEVS comm sent p.337 alius enim erat de aequalitate Personarum divinarum, alius autem de earundem circuminsessione, vel, ut alii scribere malunt, immeatione, aut circumincessione locus. RAINOLDS-W calv p.458 tribus personis inseparabilis περιχώρησις, vel immanentia, vel inexistentia, vel, ut quidam loquuntur, circumincessio. CALOV phil p.321 quin statim insequatur quaedam περιχώρησις et circumincessio, quā actus potentiam perficiat, et perfectius unitorum, id quod indiget perfectione, intimè pervadat. MASTRICHT theol p.445 Lutherani, in gratiam oralis manducationis in S. Coena, ... unionem personalem fingunt, quae profundissimam duarum naturarum περιχώρησιν, immanentiam, permeationem, circumincessionem, praesentissimam naturarum praesentiam naturarumque communicationem, ut loqui amant, implicet.