circuminsessio, -onis, f. – das gegenseitige Innewohnen: DANAEVS comm sent p.337 alius enim erat de aequalitate Personarum divinarum, alius autem de earundem circuminsessione, vel, ut alii scribere malunt, immeatione aut circumincessione locus. CALIXT epit p.50 Quibus locutionibus indicatur intima illa, et perfecta unius personae in aliā inhabitatio, quam περιχώρησιν Damascenus ..., Scholastici Doctores circuminsessionem appellant. WITTICH theol p.73 Maresius vere dicit, me negare, citra ullam animae corporeitatem hominis duas partes essentiales, animam et corpus, ceu illius materiam et formam, se mutuo permeare per quandam περιχώρησιν sive circuminsessionem.