perturbator, -oris, m. – Störer: VALLA-L gesta 2,7,9 presto esse copias adversus perturbatores ordinis iudiciorum et iuris. ALBERTI musca p.55 veluti hostem patrie et iuris publici atque dignitatis perturbatorem. CAMDEN ann 1570,4 quodque si illi ... pacis perturbatores cohibere non possent. ADAM vitae IV p.490 eos, qui haec reijciunt, cerebrosos et pacis publicae perturbatores esse.
– lex.: PEROTTI ccopiae 4,5 Ab iis interturbatio, perturbatio, deturbatio, exturbatio, disturbatio, conturbatio deriuantur et interturbator, perturbator, deturbator, exturbator, disturbator, conturbator.