deturbatio, -onis, f.
1) Vertreibung: BIONDO hist p.12 Et ipsa Palentinorum primo ciuium mors, post paganorum deturbatio, Romanarum rerum inclinationem maxime accelerauit. BACON serm fid 19,6 Edwardi Secundi regis Angliae uxor operam praebuit praecipuam in mariti sui de regno deturbatione et nece. 2) Störung: DECEMBRIO-A pol 7,88,8 Phrenesis 'deturbatio mentis', unde phreneticus.
![]() Lexicographica: TLL 0
|