templicus, -a, -um – zum Tempel, zur Kirche gehörend: BVLLINGER in epist p.28 (1539) monachicum institutum, ciborum et vestium delectus, balatus, ut sic dicam, templicus, ocium iners, et ceremoniarum diligens custodia. HEMMINGSEN ench p.251 (1557) non omnes superstitiose procumbunt coram imaginibus templicis. == ench p.253 grauiores esse causas destruendi idola templica. == ench p.254 omnibus patriarchis ecclesiarum graecarum, qui idolis templicis aduersati sunt. == ench p.258 ut inuocatio Sanctorum, strepitus labiorum, batthologia sine fide, boatus templici, exorcismi incantatorum, in orando taedium. PETRI-Mart diar p.1 (1560) quo tempore hora sexta mane pars tecti templici Haphniae ... violenta tempestate supra ipsius locum templo decidit.