beguinalis (beg(h)i-), -e
– 1) einem Begarden ähnlich (
begardus): SCHOTT-P Hassenstein fam 2,5 (1481) iudicium neque saeculare neque spirituale ullum vidi, adeo ut me doctores plerique beginalem doctorem vocent, qui praedicationes quam iudicia plus visitem. – 2) zu den Beginen gehörend beghina): MYNSINGER resp p.696 in Mendicantibus, qualis est etiam Ordi beguinalis, exigitur, quod masculus quindecim et foemina tredecim annos compleuerit. == resp p.698 per coactionem et metum compulsam fuisse actricem ad suscipiendum beguinalem habitum uel ad faciendam professionem. MOLANVS natal fol.6r Estque decretum à Ioanne Leodiensi episcopo, quod omnes beghinae, privilegio beghinali gaudere volentes, intrent curiam beghinarum: et aliae habitum distinguant ab habitu earum.
begardus): SCHOTT-P Hassenstein fam 2,5 (1481) iudicium neque saeculare neque spirituale ullum vidi, adeo ut me doctores plerique beginalem doctorem vocent, qui praedicationes quam iudicia plus visitem. – 2) zu den Beginen gehörend beghina): MYNSINGER resp p.696 in Mendicantibus, qualis est etiam Ordi beguinalis, exigitur, quod masculus quindecim et foemina tredecim annos compleuerit. == resp p.698 per coactionem et metum compulsam fuisse actricem ad suscipiendum beguinalem habitum uel ad faciendam professionem. MOLANVS natal fol.6r Estque decretum à Ioanne Leodiensi episcopo, quod omnes beghinae, privilegio beghinali gaudere volentes, intrent curiam beghinarum: et aliae habitum distinguant ab habitu earum.
Lexicographica: TLL 0;
DVCANGE