substantifico, -are, -aui, -atum – zu Substanz machen, (pass.) zu Substanz werden: CVSA direct (1462) Tu quidem in substantiam absolutam intueris, quae in aliis alia esse non potest per ipsam substantificatis, at quae, ut sensibilis fiat substantia, materiam requirit substantificabilem, sine qua non posset substantificari. CAIETANVS-T in periherm 2,8,8 cum siquidem dicitur, Socratem currere est possibile, non substantificamus compositionem cursus cum Socrate, sed qualificamus, asserentes illam esse possibilem. BRVNO sigill p.207 Similiter in substantia implicitum est substans, substare, substantialitas, substantificare, substantifieri, substantificativum, substantificabile, substantificans, substantificatio, quod substantificatur, substantificasse, substantificatum esse.