substantificabilis, -e – die Fähigkeit habend zu Substanz zu werden: CVSA direct (1462) Tu quidem in substantiam absolutam intueris, quae in aliis alia esse non potest per ipsam substantificatis, at quae, ut sensibilis fiat substantia, materiam requirit substantificabilem, sine qua non posset substantificari. BRVNO sigill p.207 Similiter in substantia implicitum est substans, substare, substantialitas, substantificare, substantifieri, substantificativum, substantificabile, substantificans, substantificatio, quod substantificatur, substantificasse, substantificatum esse.