prozeugma, n.
Zeugma, bei dem das Verb am Anfang der Periode steht: exempla desunt.
lex.: FLACIVS clav II p.172 Zeugma dicunt esse, quando plurimis nominativis unum verbum, aut pluribus membris unum membrum respondet. ... Porro tale verbum si est initio, vocatur Prozeugma: si in medio, dicitur Mesozeugma: si in fine, nominatur Hypozeugma. BROCENSIS Minerva 4,3 Idem illi inepte diuiserunt zeugma in prozeugma, mesozeugma, hypozeugma, nam semper quocumque modo ponatur uerbum zeugma erit. Lexicographica: TLL 0
|