prozeugma,
n.
Zeugma, bei dem das Verb am Anfang der Periode steht:
exempla desunt.

lex.: FLACIVS
clav II p.172 Zeugma dicunt esse, quando plurimis nominativis unum verbum, aut pluribus membris unum membrum respondet. ... Porro tale verbum si est initio, vocatur Prozeugma: si in medio, dicitur

Mesozeugma: si in fine, nominatur Hypozeugma. BROCENSIS
Minerva 4,3 Idem illi inepte diuiserunt zeugma in prozeugma,

mesozeugma, hypozeugma, nam semper quocumque modo ponatur uerbum zeugma erit.