lutina
lutina, -ae, f. – Laute, Saiteninstrument: PIRCKHEIMER vita p.142 Maxime uero musicae in eo admirabantur peritiam ac praecipue organorum ac lutinarum - ut nunc appellant - tangendorum dexteritatem. COCHLAEVS tetrach 1,10 Testudo quidem, vulgo lutina dicitur quae collum habet oblongum, certis interstitiis digestum, ventrem vero tumore quodam deorsum quammaxime concauum supra quem chordae affixae, per collum protenduntur subiectis quibusdam clauulis. EMSER miss sig.D2r Novus iste Dionysius non ... aequo animo ferre potest, ut ulla dei creatura in Laudem auctoris sui resonet: cum musicum ipsius instrumentum - quam Lutinam vulgo vocant - inter monialium amplexus et tripudia singulis fere noctibus diabolo perstrepat. ZWINGLI op III fo.227v (1529) Nablum enim - quantum ipse coniectura adsequor - Chelis est: quam Germanicolatine, hoc est barbare, Lutinam vocamus; quaeque alio vocabulo Barbiton dicitur.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, lutina, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 04.11.09 04.12.15

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.