| 
 
 abominatrix, -icis, f. 
  die verabscheut: WITZEL ep sig.n3r (1536 ?) Nulla gens haereseon superbior contemptrix, ac efferatior abominatrix sacrarum rerum unquam extitit.
 
  lex.: PEROTTI ccopiae 2,725 abominor, execror, fastidio, et quasi pro malo omine habeo. Ab hoc abominabile,  abominator, abominatrix et abominatio.
  ital.: COLONNA Hypnerotomachia sig.E3r Abominatrice del dolce amore. 
Lexicographica:  TLL 0
 
 |