coadiumentum, -i, n. – Hilfe: VIGILIVS-I or prom p.159 (1495) possem et illa uirtutum coadiumenta laudare et preter hec multa non temere neglegenda fortune munera. MELANCHTHON op suppl V p.63 Qui omnium hominum creator est, nascitur homo ex homine, non tamen virili coadiumento, nascitur homo quidem contemtissimus, subiiciens se maledictioni legis, factus ipse maledictum, peccatum, hostia pro peccatis nostris.
– lex.: PEROTTI ccopiae 16,14 adiuuo, opem fero, ... Et adiuto frequentatiuum, ... Et coadiuuo, a quo coadiutor, coadiutrix, coadiumentum.