coadiutrix, -icis, adi. et subst. f. – die hilft: IOHANNES DE WATT Bonstetten ep 11 (1471) Fac igitur, ut illum, quem nunc spiritum accepisti, firme teneas et coadjutricem ei conjungas perseverantiam. FABRI-F Suevia p.151 uxor domina Agnes, praedicti regis Alberti filia, in patriam propriam reversa, in constructione monasterii praedicti coadjutrix fuit. HESSVS praelect in Cic off sig.C3v quae philosophia in sublimi solio residens multas quoque alias circum sese famulas habet et coadiutrices. COLET opusc theol p.279 Sine gracia vero coadjutrice frnstratum et vacuum est conamen omnis legis. BVCER def p.412 Sicut etiam mater Nazianzeni maritum suum in Episcopali munere iuvit, de qua Nazianzenus ... scribit, quod patri suo non tantum coadiutrix fuerit in pietate, sed etiam doctrix et gubernatrix.
– lex.: PEROTTI ccopiae 16,14 adiuuo, opem fero, ... Et adiuto frequentatiuum, ... Et coadiuuo, a quo coadiutor, coadiutrix, coadiumentum.