uirgator, -oris, m. – der mit der Rute schlägt: DECEMBRIO-PC ep iuv 49 p.418 (1431/1432) Fuere tamen eo prelio qui non ulmeis virgis sed acervis fustibus concussi atque deiecti, non virgatoris sed ensiferi fidem implorarent. EP obsc vir II 62 Magister Gratius, zisaniae exstirpator, hocest furum suspensor, proditorum quadruplicator, falsariorum et calumniatorum virgator, haereticorum combustor et multa alia. HAYNECCIVS Almansor sig.)(5v Vaesanos alii tetrica cum fronte magistros | Anquirunt, plagis virgatoresque feroces.