ex(s)tirpator, -oris, m.
der auslöscht, ausrottet: ALONSO DE OROPESA lum 43 Paulus apostolus, precipuus huius zizanie exstirpator. TOLHOPF Celtis ep 221 (1499) tyranni subdoli septiplicis <H>ydrae Archabiae nostrae Swicerorum modo extirpatoris. EP obsc vir II 62 Magister Gratius, zisaniae exstirpator, hocest furum
![]() ![]() ![]() ![]() Lexicographica: TLL (4x, AVG., BENED., GLOSS.)
|