consepelitio, -onis, f. – das Begraben werden zusammen mit jemandem: ZWINGLI op II p.96 (1525) Quo in loco evidenter videmus Paulum apostolum consepelitionem in baptismo circuncisionem Christi nominare. BVCER in Rom p.136 Hīc baptismum circumcisionem vocat, sed verum, qui est expoliatio corporis peccatorum, id est, depravati ingenii, quod Apostolus subinde carnem vocare solet: est consepelitio cum Christo, et in novam vitam resuscitatio, hoc est, in vitam Christi initiatio. HOORNBEEK theol pract I p.693 Non solum illud, sed crucifixio, et concrucifixio cum Christo, consepelitio cum eo: deinde vivificatio, convivificatio, conresurrectio.