conuiuificatio, -onis, f. – Wiederbelebung zusammen mit jemandem: SARCERIVS in Gal sig.m4r Dominium nostrum, quod est convivificationis seu conresuscitationis nostrae cum Christo effectus, spirituale est. LASCO-I min. op I p.54 (1545) referens ad Patrem Deum nostram in Christo circumcisionem spiritualem, nostram cum illo resurrectionem et convivificationem. EPISCOPIVS op p.314 (1625) Eadem est ratio circumcisionis et convivificationis. HOORNBEEK theol pract I p.693 Non solum illud, sed crucifixio, et concrucifixio cum Christo, consepelitio cum eo: deinde vivificatio, convivificatio, conresurrectio.