stultiloquentia, -ae, f. – dummes Gerede: CALVIN ep 2902 (1558) Sed habet duos tresve consiliarios, homines imperitos, odia quaedam sua per illum exercentes, vaniloquos, ineptos, qui incendium plus satis magnum maius sua stultiloquentia faciunt. ANON capt rel 3,4 pauciloquentia stultiloquentiam Occulit. MASEN pal lig III p.184 qui omnia | Dicta, facta excipit cachinnis, ac stultiloquentia.
– lex.: PEROTTI ccopiae 1,386 A loquor fit loquentia, quod in compositione dumtaxat usurpatur, ut breuiloquentia et multiloquentia ..., stultiloquentia, blandiloquentia, et si qua alia sunt huiusmodi.