inuinatio, -onis,
f.
die Annahme der Weinnatur (
durch Christus in der Eucharistie): BEZA
tract theol I p.260 Iterum et iterum inculco, nos minimè diffiteri veram veri corporis et sanguinis Christi
κοινωνίαν, sed
![](../gif/pfeil.gif)
impanationem,
![](../gif/pfeil.gif)
companationem,
![](../gif/pfeil.gif)
subpanationem, invinationem,
![](../gif/pfeil.gif)
convinationem,
![](../gif/pfeil.gif)
subvinationem oppugnare, sicut Christianos decet. CALOV
syst IX p.307 Quanquam autem corpus, et sanguinem Christi in Caenā adesse, non quidem per
μετουσίαν, vel transmutationem substantialem, ut Pontificii volunt, nec per
συνουσίαν, vel consubstantiationem, quam nobis calumniosè Calviniani affingunt, nec per inclusionem localem, puta
![](../gif/pfeil.gif)
impanationem, uti caro est in artocreate, et invinationem, ut criminari consueverunt.