conuinatio, -onis, f.
die Vereinigung mit der Weinnatur (eine Form der Transsubstantiation in der Eucharistie): BEZA tract theol I p.260 Iterum et iterum inculco, nos minimè diffiteri veram veri corporis et sanguinis Christi κοινωνίαν, sed impanationem, companationem, subpanationem, invinationem, convinationem, subvinationem oppugnare, sicut Christianos decet.
Lexicographica: TLL 0
|