irrequietudo
irrequietudo, -inis, f. – Unruhe: SARCERIVS in Marc p.226 (v. intranquillitas). == in ep dominical fol.244r qui ex irrequietudine conscientiarum commendationem quaerunt. RHENANVS ep 352 (1541) ne ista irrequietudo Germaniae diutius duret. CALVIN inst 3,20,11 Optimus autem ad invocationem Dei stimulus sanctis est. BRAHE ep ed. Zeeberg 1591-11-14 (1591) si quid ob negotiorum, uti fit, incidentia avocamenta et mundanarum rerum irrequietudines hac in parte interea praetermissum est. == ep ed. Zeeberg 1600-05-02 (1600) nisi maris irrequietudo et glaciei interveniens importunitas propositum hoc impedivissent.
Lexicographica: TLL 0; DVCANGE

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, irrequietudo, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 01.10.06 22.02.23

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.