demorsor, -oris, m.
der beißt: ALBERTI Momus 1,33 ubi pusillum eum cynicum demorsorem adductum reum conspicati sunt. ANTIQVARIVS Poliziano ep 3,18,1 (1489) tot tantorumque auctorum testimonio res agitur ut quicunque sugillare aliquid ex istis
![]() Lexicographica: TLL 0
|