diffido, -are
– Freundschaft bzw. Treue aufkündigen, Fehde ansagen, Krieg erklären: FILLASTRE mai. gesta p.93 Hoc enim publice confessus est et asseruit idem rex Romanorum, quod volebat diffidare regem Francie, fecitque litteras 
diffidatorias. PICCOLOMINI vir ill p.56 Post cum Ussite ac Poloni dicerent regem in urbe morari nec exire in campos, diffidavit rex Polonos obtulitque eis campum ante Tabor, ubi et castra posuit, mansitque pluribus diebus ut, si collatis signis hostes pugnare vellent, copiam haberent. BESOLD thes p.281 (v. diffidatio).
diffidatorias. PICCOLOMINI vir ill p.56 Post cum Ussite ac Poloni dicerent regem in urbe morari nec exire in campos, diffidavit rex Polonos obtulitque eis campum ante Tabor, ubi et castra posuit, mansitque pluribus diebus ut, si collatis signis hostes pugnare vellent, copiam haberent. BESOLD thes p.281 (v. diffidatio).
Lexicographica: TLL 0;
NIERMEYER, HVGVTIO