necromantis, -is, m. o. necromanta (nigr-), -ae, m. – Totenbeschwörer: PICCOLOMINI vir ill p.30 Petrus quoque de Abano illic obiit, qui fuit maximus inter nigromantas. CODRVS serm 1 sig.E1r (v. capnomantis). MAVROLICO ep 18 reliquos huiusmodi alcumistas, cabalistas, necromantas et aliarum praestigiarum sive insaniarum professores. GOTTFRIED Avity arch p.340 imperavit sine mora omnes Magos ac Necromantas in carceres abripi. BRVNO umbr p.126 Fascinatrix ... Necromantus ... Demonum lacessitor. == imag compos p.184 (Campus Saturni) Carcer ... Veneficus Necromantus Saga. BISSELIVS leo p.458, Ad hunc Drahomira tunc Pragā venit: inde, Patris ad conditorium. super eo, necromantarum ritu, victimas caedit. CAMPANELLA synt 2,2 cum tu ... multos illustres viros non fuisse necromantas in Apologia tua contendis.
– lex.: PEROTTI ccopiae 28,48 necromantes (v. geomantes).