analphabetus, -i, m.
Analphabet, Ungebildeter: HARVEY-Ga disc graec 2 Nam de nouem Musis, tribusque charitibus quaerere, nimis esset longum: quarum ne a facie quidem Analphabeti isti* nouerunt aliquam (die nicht Griechisch können). BARLAEVS poem II p.288 Illiterata mens, proterva vecordem | Analphabetis vita reddat aetatem. ADAM vitae IV p.724 parentes Hunnij licet essent homines plebeii analphabeti. Schulanfänger: ORDINATIO schol Laubach p.113 W. ut pueri partim sint 1. analphabeti, qui literas agnoscere, 2. partim alphabetarii, qui cognitas colligere et integris sonis voces per syllabas formare discunt, 3. et legentes, qui ... syllabas collectas ... legere discant.
Lexicographica: TLL 0, LSJ ἀναλφάβητος (adi.)
|