abecedarius, -a, -um
1) auf das Alphabet bezüglich, das ABC darstellend: TIT Tabulae abcdariae pueriles (ca. 1550, Einblattdruck BSB). mit Buchstabenkürzeln operierend (auf die scholastische Logik bezogen; vgl. philosophia alphabetaria, s. v. alphabetarius) ?: DORPIVS or 4,3,13,6 quanto minus vilissimam illam ... abecedariam sophisticen in studiis dominari volo (oder anfängerhaft ?, vgl. 2b).
2) adi., und subst. abecedarius (abcdarius), -i, m.: a) Schulanfänger, der im ABC unterrichtet wird: HARVEY-Ga rhetor praef I in Abecedarijs, quos vocant, pusionibus (oder adi.?; v. Nizolista). ORDINATIO schol Laubach p.103 W. ab hora prima usque ad secundam informantur abecedarii. == schol Laubach p.107 W. ABCdarios syllabicans). b) allgemein, (wie ein) Anfänger: DVNCANVS colloq 27 in schola bonorum morum et pietatis sum adhuc plane analphabetus, rudis, et abecedarius, qui ne primam quidem lineam duxerim probitatis, ne primum quidem elementum virtutis ad plenum perdidicerim, et reddere atque praestare queam. Lexicographica: TLL*;
NOLTE*
|