abecedarius, -a, -um
1) auf das Alphabet bezüglich, das ABC darstellend: TIT Tabulae abcdariae pueriles (
ca. 1550, Einblattdruck BSB).
mit Buchstabenkürzeln operierend (
auf die scholastische Logik bezogen; vgl. philosophia alphabetaria,
s. v. 
alphabetarius)
?: DORPIVS
or 4,3,13,6 quanto minus vilissimam illam ... abecedariam sophisticen
in studiis dominari volo (
oder anfängerhaft ?, vgl. 2b).

2) adi., und subst. abecedarius (abcdarius), -i,
m.:
a) Schulanfänger,
der im ABC unterrichtet wird: HARVEY-Ga
rhetor praef I in Abecedarijs, quos vocant, pusionibus (
oder adi.
?;
v. 
Nizolista). ORDINATIO
schol Laubach p.103 W. ab hora prima usque ad secundam

informantur abecedarii. ==
schol Laubach p.107 W. ABCdarios

syllabicans).
b) allgemein, (wie ein) Anfänger: DVNCANVS
colloq 27 in schola bonorum morum et pietatis sum adhuc plane analphabetus, rudis, et abecedarius, qui ne primam quidem lineam duxerim probitatis, ne primum quidem elementum virtutis ad plenum perdidicerim, et reddere atque praestare queam.