philochrysus, -a, -um
und -i,
m.
der Reichtum liebt: REVCHLIN
def c Colon sig.C4
v quid intersit inter philochrysos et

philochristos. BVDAEVS
transit p.155B (
1535) Quocirca qui quaerendis et persequendis utrisque bonis studere instituerunt pari animi contentione, ludere ij operam suam utrobique inceptant, qui

philotheoriam cum

philotimia copulant, qui

philochristi simul esse et philochrysi meditantur. LVTHER
op VII p.58 (
1532) Philargyri autem et Philochrysi, qui lucrum undecunque turpiter aucupantur. MVSCVLVS
in Phil p.54 Verus Christi Apostolus mittit non

Philotimum, non Philochryson, sed Timotheum, religiosum ac reverentem Dei.

gr.: BVDAEVS
Erasmus ep 493 (
1516)
οὐ μὴν δὲ φιλόχρυσος γένοιο.