philochristus, -a, -um
und -i,
m.
der Christus liebt: REVCHLIN
def c Colon sig.C4
v quid intersit inter

philochrysos et philochristos. TITELMANNVS
nat phil fol.156
v Neque ... silentio praeterire potuimus quin suavissimi ac planissime mellei nostri Iesu amaritudines plusquam felleas reduceremus tibi ō lector Philochriste, in memoriam. BVDAEVS
transit p.155B (
1535) Quocirca qui quaerendis et persequendis utrisque bonis studere instituerunt pari animi contentione, ludere ij operam suam utrobique inceptant, qui

philotheoriam cum

philotimia copulant, qui philochristi simul esse et

philochrysi meditantur. CANTEMIRIVS
paneg Petri Magni p.32 Te ut Philochristum Autocratorem, ipsis archivis iam naturalibus, corruptioni quidem ex parte obnoxium, ipsa autem corruptione, et morte longe superiorem.

gr.: ERASMVS
ep 1333 (
1523) Hunc igitur
χριστόφιλον imbibamus omnes, vt et ipsi
φιλόχριστοι fieri mereamur. ARCHIV
univ Haffn 439 p.620 (
1612) vos ciues Academici et qvotqvot in urbe nostra victitatis
φιλομουσοι καὶ φιλοχριστοι.