perquammultus, -a, -um – sehr viel: BARBARO-H min. castig I 35,26,2 Aristoteles in Politicis et Athenaeus perquamplurima. REVCHLIN ep ed. G. 238 p.268 (1517) Italica philosophia ... a Pythagora ejus nominis parente primo, ad summos homines excellentibus ingeniis praeditos olim delata perquamplurimis annis ingenti latratu sophistarum occiderat. NAVSEA hom evang fol.cclxxviir Quod sane verbum multiplici facto corroboravit, sed inter perquamplurima in Ninivitis. BESOLD diss p.112 Sunt tamen perquàmmulti, qui in Regni Successione, et praesertim in lineā collaterali, nullam omninò repraesentationem admittere volunt. CONRING ep p.277 (1654) longe tamen aliter esse animatos perquammultos in ipsa illa Romana Ecclesia.
– lex.: zur Komposition v. perquamdoctus.