theoleptus, -i,
m.
der von der Gottheit Ergriffene: FILELFO-F
ep 23,11 (
1464) Fuere praeterea non nulli, et ne hi quidem ignobiles philosophi, qui virtutem acquiri mortalibus voluerunt divino quodam afflatu, id quod de Theoleptis
![](../gif/pfeil.gif)
Nympholeptisque affirmant, hoc est, quos vel Deus vel nympha corripuisset. LORICHIVS-G
Pflug ep suppl I 459 bis (
1550) Talium theologorum et
![](../gif/pfeil.gif)
theophrastorum, imo theoleptorum et
![](../gif/pfeil.gif)
theosebiorum maxima inopia nostri hi fines laborant.
![](../gif/tab.gif)
gr.: FILELFO-F
ep 8,6 (
1450) Nec me latet quosdam existimasse felices homines reddi diuino quodam afflatu, qualis dictos legimus et
νυμφολήτους et
θεολήπτους, eos qui a deo essent nymphaque correpti.