theosebius
theosebius, -a, -um, o. -us, -i, m. – gottesfürchtig: MVTIANVS ep I 30 (1505) quoniam et theosebie magister non solam cibum voret alienam instar muris. LEFEVRE in ep Paul fol.clixr hanc theosebia, id est erga deum pietas et purus ac syncaerus dei cultus sequitur. LVTHER op 14 p.607 nos cultum dei seu pietatem vocamus seu graece Theosebian, sicut hic Mose duo illa coniungit: timorem et observantiam praeceptorum. LORICHIVS-G Pflug ep suppl I 459 bis (1550) Talium theologorum et theophrastorum, imo theoleptorum et theosebiorum maxima inopia nostri hi fines laborant. SCHOEPPER dram III fol.A8v Quoscumque Dominus diligit, | Ut omnes sunt Theosebi, | Eos tentationibus | Exercere variis solet.
Lexicographica: GEORGES 0

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, theosebius, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 02.10.14

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.