suauiloquium, -i, n.
angenehme Rede: PAPEBROCH AASS Jun I p.565 Quod si postulationibus ejus intercederet aliquis, pro ipso certabat verecundia sua et suaviloquium, efficax ad animas Procerum quo tendebat movendos.
lex.: PEROTTI ccopiae 10,52 Quidam etiam e ueteribus suauiloquum et suauiloquium usurpauere. Lexicographica: FORCELLINI (AVG.)
|