iactanticulus, -a, -um
– der eingebildet o. überheblich ist: POLIZIANO misc praef 71 iactanticuli illi et nugiuendi, pleni tumida, sed et fatua coniectura, qui seque et sua duntaxat etiam sine riualibus adamant, sibi fauent, alios obtrectant. DORPIVS dial p.87 Disce cautius agere, ne sis iactanticulus. MVTIANVS ep I 280 (1513) Si ego sum popularis iactanticulusque 
poetaster plus nimio superbiens, ut tibi videor esse, nimirum tu talis es et pari nota dignus. TEXTOR-I offic I p.317 Daretem Vergilius finxit fuisse nescio quem iactanticulum, suisque viribus immodice fidentem. ECK prim fol.xxiv at forte non legit haec Ludder, nam ut est iactanticulus et fastuosus frater, iam pridem de tanto fuisset gloriatus autore, legerit an minus? REINESIVS ep Vorst p.15 Controversiam istam ex historia juvenis e Pharisaeis jactanticuli Matth. xix. dijudicare possumus.
poetaster plus nimio superbiens, ut tibi videor esse, nimirum tu talis es et pari nota dignus. TEXTOR-I offic I p.317 Daretem Vergilius finxit fuisse nescio quem iactanticulum, suisque viribus immodice fidentem. ECK prim fol.xxiv at forte non legit haec Ludder, nam ut est iactanticulus et fastuosus frater, iam pridem de tanto fuisset gloriatus autore, legerit an minus? REINESIVS ep Vorst p.15 Controversiam istam ex historia juvenis e Pharisaeis jactanticuli Matth. xix. dijudicare possumus.
Lexicographica: TLL (SCHOL. Iuv., AVG., al.)