respector, -oris, m. – der Rücksicht nimmt auf, sich beeinflußen läßt von: LVTHER op 1 p.96 Videmus hic Christum verum cordium iudicem et nullius personae i. e. faciei sive bonae sive malae respectorem. WALDECK itin p.169 quomodo hic dominus judex viuorum et mortuorum constitutus et quam nullius personae respector. BRENZ in gen p.250 Deus enim in tantum non est respector personarum, aut abominator servorum, ut etiam propter servos benedicat dominis. sit. FLACIVS clav I p.218 non est respector personarum, non enim innocentem habet eum qui nocens est.