sinistrarius, -a, -um
– 1) weltlich, irdisch: LVTHER op 56 p.159 Inueniuntur Sane multi, qui sinistraria bona i. e. temporalia propter Deum nihil reputent et bene perdant, vt Iudaei et heretici. Sed qui 
dextraria i. e. bona spiritualia et opera Iusta velint nihil reputare propter Christi Iustitiam acquirendam, pauci sunt. – 1) zur Linken angetraut, morganatisch: WITZEL consid Interim p.186 (1549) inter Hessitas uxor sinistraria – ita enim pellex Spangenbergia vulgo vocatur – nunquam regnavit ambitiosius.
dextraria i. e. bona spiritualia et opera Iusta velint nihil reputare propter Christi Iustitiam acquirendam, pauci sunt. – 1) zur Linken angetraut, morganatisch: WITZEL consid Interim p.186 (1549) inter Hessitas uxor sinistraria – ita enim pellex Spangenbergia vulgo vocatur – nunquam regnavit ambitiosius.
Lexicographica: GEORGES 0;
MLWa