1. dextrarius, -a, -um
1) rechtschaffen, verdienstvoll: LVTHER
op 56 p.159 Inueniuntur Sane multi, qui

sinistraria bona i. e. temporalia propter Deum nihil reputent et bene perdant, vt Iudaei et heretici. Sed qui dextraria i. e. bona spiritualia et opera Iusta velint nihil reputare propter Christi Iustitiam acquirendam, pauci sunt.
2) rechts befindlich: PEXENFELDER
appar p.251 Utrinque duo sunt retinacula, ferrato mucrone, (quorum dextrarium cum fulcro suo est mobile) lignum torno paratum, figentia.