rumifico, -are
ein Gerücht erfinden: BVSSI praef 3 (1469) Nunc da veniam, pater beatissime, ut, quod reliquum est, amicis quidem, sed admodum delicatis hominibus, rationem reddamus, quasi nostra sordidiuscula, ut rumificant, in tam puris tamque elegantibus autoribus verba praeter morem gravium scriptorum infartiamus. IVNIVS-Sam Lucr 847 Quamque adeo omnes Romani rumificant probam. FLEMING carm p.161 Dignus eras, quem rumificent Babylonia civem | rostra suum.
Lexicographica: GEORGES (PLAVT.)
|