daemonolatria, -ae, f. – Dämonenverehrung: TIT Daemonolatriae libri tres; ex Judiciis capitalibus nongentorum plus minus hominum ... (Nicolaus Remigius, Lugduni 1595). TIT vd16 R 1090 Daemonolatreiae libri tres Nicolai Remigii ... (Frankfurt/Main 1596). ARMINIVS op p.84 In Paganismo ..., ubi daemonolatria vigebat ESTIVS annot p.86 ob detestationem idolomaniae, et Daemonolatriae. CONTZEN pol p.463 sanctum dicere Imperium est daemonilatria. CALOV syst IV p.44 quibus illusionibus simpliciorum credulitatem et superstitionem fovet, et ad Daemonolatriam viam praeparat Diabolus. TIT Revelatio daemonolatriae inter Christianos, seu Victoria protestantium contra daemonolatras pontificios, Graecos, Arianos etc. Ad fundamentalem totius christianismi reformationem, Josiae novi foederis, appendicis loco, subjuncta a Daniele Zwickero (Daniel Zwicker, Amsterodami 1672).
– gr.: HEIDANVS orig err p.348 Ergo δαιμονολατρίαν illis improperat, et plurium Deorum cultum, et inde natam δεισιδαιμονίαν.