initiatorius, -a, -um
einführend: LEFEVRE praef 134 p.439 (1522) quo in genere commentarios nostros, qualescumque sunt, collocamus, et proinde purgatorios, id est, initiatorios nuncupamus. Det Deus sint qui et illuminatorios, et, ut volet, perfectorios adiiciant. VRSINVS doctr I p.376 ecclesiae sacramento initiatorio insigniri voluit. PAREVS-Dav in Rom p.438 Ad confoederatos autem pertinet sacramentum initiatorium foederis, quod nunc est baptismus, olim erat circumcisio. GERMANVS DE SILESIA praef Alcoran Non enim patriam Germanorum consuetudinem pudore afficiam, neque uideri cupio rotundans
![]() Lexicographica: TLL 0;
LATHAM*
|