impropriatio, -onis, f.
1) uneigentlicher, also falscher o. übertragener Gebrauch (eines Wortes): HENNEBERG-B mand p.384 (1485) quorum traductionem multi etiam docti viri videntes confessi sunt se propter maximam verborum impropriationem et abusum minime intellexisse. ALBERTINVS-Arn assert fol.210v iuxta materiam intelligenda sunt verba etiam per impropriationem verborum. 2) Enteignung (?): VERMIGLI ep Tigur II p.19 (1559) De impropriationibus nihil videtur esse laborandum: non enim in tua manu est, unde aut quomodo regina velit aut episcopo aut parochis victum seu stipendium persolvere.
Lexicographica: TLL 0
|