bicaudatus, -a, -um
mit zwei Schwänzen: RIENZO
ep 35 p.179 (
1350) sed adversus

biforcutum scorpionem utinam bicaudatus leo insurgere non cogatur invictus! JONSTON
quadru p.191 Aestivo tempore in arboribus morantur
lacerti virides, et more ranunculorum viridium vociferantur. Sunt et bicaudati. MASEN
spec ver p.532 Siren bicaudata inter duas columnas.