biforcutus
biforcutus, -a, -um
zwei Stacheln habend: RIENZO ep 35 p.179 ( 1350) sed adversus biforcutum scorpionem utinam  bicaudatus leo insurgere non cogatur invictus!
|
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger,
biforcutus,
in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,